Казахские пословицы про благодарность

1.Жақсыға қылған жақсылық
Өміріңде тозбайды?
Жаманға қылған жақсылық
Бір күнгідей болмайды.
Достойный человек век помнит добра,
Недостойный человек через день забывает его.
2.Құдықтан су ішкен,
Қазғанға рахмет айтады.
Ағашты көлеңкелеген,
Еккенге рахмет айтады.
Утолив жажду, благодари того, кто колодец вырыл; отдыхая в тени дерева, благодари того, кто его посадил.
3.Бір күн тұзын татқанға, қырық күн сәлем.
Срок дней приветствуй того,
кто один раз накормил тебя.
4.Жауызға айтқан жылы сөз –
Суға жазған серпен тең.
Добрые слова, сказанные подлецу, подобны клятве, написанной на воде.
5.Сиыр сипағанды білмейді,
Жаман сыйлағанды білмейді.
Корова не понимает ласки, дурень – уважение.
6.Өзім асыраған күшігім өзімді қапты.
Мною выкормленный щенок меня же искусал.
7.Қадіріңді білмеске,
Қадамыңды көтерме.
Не понимающему уважения не делай и шага на встречу.
8.Су ішкен құдығыңа түкірме.
Не плюй в колодец, из которого воду пил.
9.Ит атасын танымас.
Собака и родного отца не признает.
10.Бөрі баласын асырағанмен ит болмас.
Сколько не корми волчонка, собаку не заменит.
11.Итті күшігім десең, азыңды жалайды.
Скажи собаке "собачка”, она рот тебе оближет.
12.Таршылықты көрмесең кемшілікті білмессің.
Тесноту не познавши, простор не оценишь.
13.өзі болған қыз төркінін танымайды.
Неблагодарная девица, став сома хозяйкой.
14.Ашаршылықта жеген құйқаның дәмі кетпейді.
Не забывается вкус паленой шкуры,
которую жевал в дни голода.
15.Басы ауырмағанның құдаймен ісі жоқ.
У кого голова не болит, тому до бога дела нет.
16.Саңырауға сәлем берсең, "атаңның басы” дер.
В ответ на приветствие глухой отвечает: "Не твое дело”.
17.Ит иесіне үрмес.
Собака не лает на хозяина.
18.Есекті отқа айдасаң, боққа қашар.
Ишака гонишь травку пощипать,
Он бежит навоз топтать.